رنگ پریدگی یا کبود شدن انگشتان یا پاها از سرما یا استرس؛
شتاب بالاتر از حد طبیعی ممکن است نشان دهنده یک بیماری سیستمیک مانند لوپوس باشد.
برخی از دانشمندان معتقدند که به دلیل عوامل ژنتیکی، بدن نمی تواند سلول های مرده را از بین ببرد.
در معرض نور خورشید بودن: برخی بر این باور هستند که نور خورشید یک عامل محیطی موثر است.
در برخی موارد، آزمایش نمونه کوچکی از بافت کلیه برای تعیین بهترین درمان ضروری است. نمونه را می توان با یک سوزن یا از طریق یک برش کوچک به دست آورد.
بارداری: مادرانی که بیماری لوپوس دارند، احتمال از دست دادن نوزاد، زایمان زود هنگام، مسمومیت حاملگی و فشار خون بالا در دوران بارداری آن ها بیشتر است.
آنتی بادی های خودکار در خون گردش می کنند؛ اما در سلول های خونی بعضی از افراد، دیوارهای نفوذ پذیر وجود دارد و به آنتی بادی ها اجازه عبور کردن را می دهد.
همچنین ممکن است به عنوان درمانی طولانی مدت برای دیگر مشکلاتی نظیر التهاب کلیه یا مشکلات حاد خونی مورد استفاده قرار بگیرد.
امروزه شواهد کافی مبنی بر دست داشتن استروژن در بیماری لوپوس در اختیار نیست. اگر ارتباطی وجود داشته باشد، درمان های بر پایه استروژن در تنظیم شدت این بیماری موثر هستند؛ البته باید مطالعات بیشتری در این زمینه صورت بگیرد.
این بیماری که از آن به عنوان بیماری هزار چهره نیز یاد می‌شود، به طور خاص بر زنان تأثیر می‌گذارد.
داروها: استفاده طولانی مدت از برخی داروهای خاص، مانند هیدرالازین (آپرسولین)، پروكائین آمید (پروكانیدید) و كینیدین، با ایجاد نوعی از لوپوس معروف به لوپوس اریتماتوز ناشی از دارو ارتباط دارد.
تمام داروها دارای عوارض جانبی بالقوه ای هستند و شما و پزشک تان باید خطر اثرات جانبی را با توجه به کنترل علائم خود متعادل کنید. گاهی اوقات این ممکن است به معنی مصرف داروهای اضافی برای محافظت در برابر دیگر عوارض جانبی باشد.
لوپوس را براساس علائم آن، معاینه فیزیکی و آزمایش خون تشخیص می دهند. آزمایشات می توانند به رد کردن شرایط دیگر بیماری لوپوس به انگلیسی کمک کنند.
شواهد محدودی درباره تاثیر رژیم غذایی در کنترل بیماری لوپوس وجود دارد، با این حال برخی شواهدی هستند که داشتن یک رژیم غذایی حاوی مقادیر کمی چربی اشباع شده و مقادیر بالایی روغن چرب امگا ۳ که در ماهی روغنی وجود دارد، ممکن است مفید باشد.